Ναι, ναι είναι αλήθεια. Οι άντρες είναι, είναι, είναι …………. είναι άντρες τελοσπάντων! Και πάντα θα σκέφτονται με το so called ‘μυαλό’ τους που είναι τόσο διαφορετικό από το γυναικείο μυαλό.

Φυσικά και το γυναικείο μυαλό και φύλο τον τελευταίο καιρό δεν πάει στα πολύ καλά του. Γενικώς μέρος της νεότερης γενεάς είναι αλλού για αλλού. Νιώθω λες και είμαι εγκλωβισμένη μέσα σε μια κοινωνία που λειτουργεί και σκέπτεται πολύ διαφορετικά από εμένα. Νιώθω σαν την μύγα μέσα στο γάλα. Σαν μια καλόγρια η ώρα 3 το πρωί στα μπουζούκια. Νιώθω τόσο μα τόσο απογοητευμένη.

Έχει από την ώρα που το έμαθα ότι αυτός τραβιέται τώρα με την κόρη της γειτόνισσας που τα έχω πάρει. Ναι τα έχω πάρει στο κρανίο. Αφού εγώ είμαι σε περίοδο ίασης δεν μπορούσα να προχωρήσω σε νέα σχέση. Δεν είμαι έτοιμη. Επομένως αυτός, τι πιο φυσιολογικό από το να κάνει σχέση με την κόρη της γειτόνισσας. Από όλο το γυναικείο πληθυσμό του τόπου μας (εντάξει δεν είμαστε και στη Νέα Υόρκη ‘still’ όμως) διάλεξε αυτήν. Λογικό. Απόλυτα φυσιολογικό και εγώ απλά υστερική και δύσκολη.

Ίσως όμως τελικά να είμαι δύσκολη. Πόσο επιτέλους θα διαρκέσει αυτή η περίφημη περίοδος ίασης. Και καθώς εγώ γιατρεύω τις εσωτερικές μου πληγές και βάζω σε τάξη τη ζωή μου πρέπει και ο υπόλοιπος κόσμος να πατήσει pause? Άκρως εγωιστική συμπεριφορά!

Εγώ όμως δεν είμαι των άκρων. Απλά αντιδρώ έντονα και δεν συγκρατώ τα λόγια μου. Αφήνω το συναίσθημα να μιλήσει και όχι το μυαλό. Έχασα πολλές μάχες με αυτό τον τρόπο. Όταν τελειώσει η θύελλα που εγώ δημιούργησα κάποτε είναι πολύ αργά να συμμαζέψεις την κατάσταση και να αντιστρέψεις το κλίμα. Δυστυχώς κάποτε τα ισοπεδώνω όλα. Όσοι με ξέρουν καλά με αφήνουν να ηρεμίσω και να επανέλθω. Όσοι δεν με ξέρουν μάλλον την κάνουν με αργά πηδηματάκια. Παραείναι η αλήθεια σκληρή για κάποιους ανθρώπους. Δυστυχώς ο τύπος πήρε μια ωραία δόση από αυτή μου την πλευρά χθες. Μάλλον δεν θα μου ξαναμιλήσει. Πρέπει να σκιάχτηκε.

Ξέρω είναι και ζωδιακό το θέμα. Οι τοξότες είναι πολύ συναισθηματικοί και έχουν ένα θέμα με την ειλικρίνεια, τη διαφάνεια και την δικαιοσύνη.

Επίσης κάθε φορά που υπάρχει κρίση ξυπνάνε μέσα μου και άλλες ανασφάλειες. Αυτό μάλλον χειροτερεύει την κατάσταση. Πως γίνεται όμως?

Τελικά νομίζουμε ότι λύνουμε θέματα αλλά ίσως απλά τα αποκοιμίζουμε και τα φυλάμε στο ντουλάπι. Δεν τα βλέπω άρα δεν υπάρχουν. Το πρόβλημα προκύπτει όταν κάποιος ανοίξει το ντουλάπι. Ίσως πρέπει να πετάξω ολόκληρο το ντουλάπι στον Καιάδα. Ποιος θα με βοηθήσει όμως. Ακόμα και αυτό είναι δύσκολο να το κάνεις.

Τελικά χρειάζομαι την βοήθεια συγγενή και φίλου .

‘Παιδάκι μου έτσι είναι οι άντρες. Ακόμα να το καταλάβεις? Είναι σαν παιδιά, δεν ωριμάζουν ποτέ και είναι όλο ανασφάλειες. Και αν ο τύπος σου αρέσει, κάνε κάτι. Τίποτε δεν τέλειωσε ακόμα. Στο χέρι σου είναι.’

Πολύ σοφή η ξαδέλφη τελικά. Ωραία ανάλυση, περιεκτική και ακριβής. Σε δύο γραμμές το εξήγησε και το έλυσε το θέμα. Το ίδιο θέμα για το οποίο εγώ προκάλεσα πανικό και θύελλα.

Είναι στο χέρι μου λοιπόν!

Τώρα νιώθω καλύτερα. Ίσως η αγορά μιας μπλουζίτσας ή μιας φουστίτσας να βελτιώσει περαιτέρω την ψυχολογική μου κατάσταση και φυσικά θα ενισχύσω και την Κυπριακή οικονομία!